Siyah Gül Akrostiş Şiir
Siyah Gül Akrostiş Şiir Çalışması
SİYAH GÜL
Sen, sen halimden anlarsın anne, niye üzüldüğümü, niye ağladığımı anlarsın,
İşte, işte yalnız sen varsın hayatımda, yalnız sen varsın, sen, sen olmasan kimle dertleşirdim ben, kimle ağlardım anne, kimle.
Yaşamayı bende çok isterdim anne, ama, ama artık çok geç, hayat, hayat siyah perdesini çekti önüme, ilerleyemiyorum, koşamıyorum anne, koşamıyorum.
Aacaba diyorum içimden, hiç olmasam dahamı iyidi, düşünsene, ben, ben yokum anne, ne kadar güzel değilmi, ama, ama kolay değil işte hayata son vermek, kolay değil.
Halim kalmadı anne, soluyorum bir gül gibi gün geçtikçe, bazen, bazen bir umut doğuyor içime, bu sefer olucak diyorum, ama olmuyor anne, hayal kırıklığına uğruyorum..
Günler geçmiyor, zaman geçmiyor anne, sanki, sanki günlerdir aynı durumdayım, sabah olmuyor, kafamı yastığa koyduğumda düşünüyorum, acaba, acaba nasıl son versem hayatıma diyorum,
Üzülüyorum, üzülüyorum anne, kendime değil, sana üzülüyorum, bir gün, bir gün gidersem bu hayattan, çokmu üzülürsün anne, evet, evet bundan eminim işte, üzülürsün anne, üzülürsün,
Lüzum değil diyorsan anne, üzülmem diyorsan, ağlamam diyorsan, hazırım, hazırım ben BİR HİÇ UĞRUNA HAYATIMA SON VERMEYE..
Kanser Hastası Bir Gencin Şiiridir.
Yasemin pek ınandırıcı olmamış çok duygusal yapmışın şiiri
çok güzel olmuş