Melek Yüzlüm Zeynebim Akrostiş Şiiri
Melek Yüzlüm Zeynebim Akrostiş Şiir Çalışması
MELEK YÜZLÜM ZEYNEBİM
Mevsimler geçiyor, yıllar geçiyor
Evimde bir huzursuzluk, soğuk soğuk terliyorum
Lalelerin, goncaların arasında yatmış seni kokluyorum
Ey benim güzel bakışlım, tatlı dillim, temiz kalplim
Kelebekler uçuşuyor her kurduğun cümlede içerimde
Yüzünü, sesini, gözlerini mahrum etme
Üşüşüyor akbabalar üzerime,bitkin düşüyorum
Zeze, aşığım sana, seviyorum kadın seni
Lakin çıldırtıyorsun beni bazen suskunluğunla
Üzüyorsun beni sensiz gecelerde, ağlatıyorsun
Mesafe koyma bana sevdiceğim, tükeniyorum
Zeynebim, ömrüm, nefesim, tek gerçeğim
En sessiz gecelerde ki dua’m
Yakındır buz dağına çarpışım, çevir gözlerini bana
Nice romanlar yazıldı aşklara
Esirgeme hikayemizi, tek yazılmasın bu aşk
Bir gülüşünle zamanı durdurduğun o incecik dudaklı Zeze’m
İster istemez o dudak büküşlerin öldürüyor beni kadın
Mazhar olmak tek istediğim…
Hüseyin BEKAR
www.akrostissiirler.com
